|
Richard'ı
ArarkenOnun medyadaki titrek resimlerini unutmayı başardığım anlarda, aklıma, çılgınlar gibi koşan ve bir çocuk gibi neşeli olan, ama bir sahne sonra hüznün karanlık odasına kilitli olduğu görüntüleri geliyor. Sanki o hep üzgün, sanki o hep buruk, ama biz Richard'ı aramayı yıllar önce bıraktığımız için, onun hüznünü paylaşacağımıza, mutluluğuna gereksiz yere tanıklık ediyoruz. |